Belgische piloot in het Rijk van de sjeiks
Word geen piloot als je niet over onze landsgrenzen heen wilt om je carrière uit te bouwen. De tijd dat een piloot tot aan zijn pensioen bij Sabena aan de slag was, is vergane glorie die je helaas enkel nog in geschiedenisboeken tegenkomt. Opvallend is dat er veel opportuniteiten in het Midden-Oosten liggen. Nog net voor het coronavirus uitbrak, reisde RateOne richting Perzische Golf. Onze bestemming was Dubai, een van de Arabische Emiraten. Daar werd in 1985 door de regering van de UAE (United Arab Emirates) luchtvaartmaatschappij Emirates opgericht.
Ives Belmans, een 36-jarige Belgische piloot afkomstig van Geel, emigreerde enkele jaren geleden met hebben en houwen naar het zonnige, in de zomer zelfs snikhete, Dubai. Wat trok hem aan om deze stap te zetten? De naam en faam van de succesvolle maatschappij? Of het mooie weer? De werkzekerheid misschien? Of zou het toch het aantrekkelijk fiscaal regime zijn? We vroegen het hem tijdens een meeting in het hoofdkantoor van Emirates.
Captain Belmans wachtte ons op in een meetingroom met zicht op de imposante luchthaven, waar je, netjes naast elkaar geparkeerd, 777’s en A380’s ziet zo ver je kunt kijken. Uitgedost in uniform verwelkomt de Vlaming ons en vertelt: “Op 15-jarige leeftijd leerde ik zweefvliegen in de vliegclub van Keiheuvel, om daarna mijn kans te wagen bij de Koninklijke Militaire School in Brussel.” Het filmische idee verleidde ook Ives om mee te dingen naar de schaarse plekken voor een carrière als jachtpiloot bij het Belgisch leger. Het was een zware domper voor de jonge kerel, toen bleek dat hij slaagde in alle selecties, maar zich niet batig rangschikte. Er waren 800 kandidaten en slechts 12 vacatures.
Hij kon wel starten bij Defensie met een opleiding voor air traffic controller, maar na een jaar hield hij het voor bekeken. De vliegmicrobe kriebelde te fel en hij volgde zijn hart naar een pilotencarrière in de burgerluchtvaart. “De belangen van België dienen vond ik enorm belangrijk, maar een toekomst als piloot uitbouwen was voor mij het ultieme. Ik moest dus voor mijn eigen belang kiezen en een andere weg inslaan.”
Gezien het stevige prijskaartje dat aan de opleiding tot commercieel piloot hangt, kon hij niet anders dan de studie combineren met een job. Tijdens zijn modulaire ATPL-opleiding bij RAAC in Antwerpen, werkte hij fulltime als technisch administratief bediende bij een Antwerpse luchtvaartmaatschappij. Na anderhalf jaar had hij voldoende bijeen gespaard om zijn ATPL-opleiding verder af te werken bij Oxford Aviation Academy, gebaseerd in Oxford in Engeland, en Phoenix in Arizona.
Licentie in the pocket!
2005. De timing valt echt wel tegen! Post-9/11 was er naar piloten op dat moment weinig vraag, dus ging hij aan de slag als loadmaster bij Flightcare (het vroegere Sabena Handling) op de luchthaven van Zaventem. Voordeel van deze baan was dat hij zijn bestaande contacten warm kon houden en zijn netwerk kon uitbreiden in dat wereldje. Ives: “Uiteindelijk kwam ik voor mijn eerste job als piloot in Spanje terecht. Op Boeing 737 kon ik als first officer ongeveer 4.000 vlieguren vergaren, een minimum dat je toen nodig had om bij Emirates te kunnen solliciteren.” (Inmiddels kan je met 2000 uren in je logboek op toestellen met een MTOW – maximum take off weight – ≥ 20T of met minimum 3000 uren op vliegtuigen met een MTOW tussen 10T & 20T solliciteren bij Emirates voor een job als first officer, red.).
De piloot had dit keer de wind mee en kon aan de slag als first officer bij de grootste werkgever van Dubai. Een luchtvaartmaatschappij die stevig betaalt en daarbovenop tal van andere faciliteiten voorziet voor de piloot en zijn familieleden: huisvesting, medische zorgen… Het waren vooral de Boeing 777, het wereldwijde route-netwerk en de doorgroeimogelijkheden binnen het bedrijf die hem aantrokken. Nog maar 33 jaar en destijds jongste captain ooit bij Emirates.
Nu hij al 9 jaar in Dubai woont, zijn Mexicaanse vrouw trouwde en papa werd van een zoontje Rafael, maakt de expat nog altijd carrièreplannen. “Aanvankelijk was het mijn ambitie om gezagvoerder te worden, maar dat lukte me 3 jaar geleden al!”, lacht Ives. “Ik mocht de lat dus nog iets hoger leggen en behaalde inmiddels ook een master in Air Safety Management, en deed daarna een vervolgopleiding Air Accident Investigation bij de NTSB in de VS. Op termijn zie ik mezelf ook actief als onderzoeker van luchtvaartongevallen, een functie die perfect te combineren valt met mijn huidige job bij Emirates.“
“Ik mis… Belgische frietjes”
Niet dat we die indruk hebben, maar om het gesprek af te ronden vragen we toch aan Ives of hij iets mist uit België. “Je mist je thuis altijd, ook al ben je er al 15 jaar weg,” mijmert de Kempenaar. “Emirates vliegt ook naar Brussel, Dusseldorf, Amsterdam, Frankfurt en Parijs en als piloot kunnen we ‘bieden’ op die vluchten. Dankzij dit systeem vlieg ik dus ook nog geregeld naar België. Ik verblijf er dan een aantal dagen bij mijn familie en af en toe ga ik ook nog vliegen met een Piper of Cessna in mijn vertrouwde Belgische vliegclub in Kiewit. Ik ben er trouwens nog steeds trouw lid! Hoewel ik in functie bij Emirates naar alle uithoeken van de wereld vlieg, ga ik maar al te graag ‘back to basics’ als het op vliegen aankomt.”
Trots, maar toch bescheiden besluit hij: “Ja, met het professionele traject dat ik bij Emirates aflegde ben ik enorm tevreden, al doet het na al die jaren nog steeds pijn als ik in het Limburgse passeer en de F-16’s zie overscheuren.”
Auteur: CO – reportage uit RateOne editie 10