Werkgroep luchtvaartarcheologie sinds 1996
Luchtvaartgeschiedenis.be/BAHAAT heeft er steeds naar gestreefd om de resultaten van dit veldwerk naar een zo breed mogelijk publiek te ontsluiten. Sinds 2010 gebeurt dit volgens de vigerende regels van Onroerend Erfgoed Vlaanderen en het Protocol Luchtvaartarcheologie. Concreet betekent dit dat elke opgraving op wetenschappelijke gebeurt, mits vergunning, onder leiding van een erkend archeoloog. Nadien verschijnt een wetenschappelijk rapport.
Lancaster NN775 werd opgegraven in aanwezigheid van enkele familieleden van de slachtoffers, die op de crashplaats enkele kruisjes plaatsten.
Foto: Frédéric Pauwels, Collectif HUMA
Dronebeeld van de opgraving van Lancaster NN775 te Bunsbeek (Glabbeek)
Archeologische opgraving van Focke Wulf FW 190 te Kalken. De inslagkrater wordt langzaamaan zichtbaar.
Foto: Maarten Bracke
Samen met Luchtvaartgeschiedenis kwam in 1996 een werkgroep ‘luchtvaartarcheologie’ actief. Luchtvaartgeschiedenis.be/BAHAAT heeft er steeds naar gestreefd om de resultaten van dit veldwerk naar een zo breed mogelijk publiek te ontsluiten. Sinds 2010 gebeurt dit volgens de vigerende regels van Onroerend Erfgoed Vlaanderen en het Protocol Luchtvaartarcheologie. Concreet betekent dit dat elke opgraving op wetenschappelijke gebeurt, mits vergunning, onder leiding van een erkend archeoloog. Nadien verschijnt een wetenschappelijk rapport.
Hierbij een lijst met veldprospecties, archeologische opgravingen en bergingen (al dan niet met ingreep in de bodem) tijdens de voorbije 20 jaar, uitgevoerd door BAHAAT, of in samenwerking met andere instanties/verenigingen.